Een van onze leden heeft wat buitenlandse frietervaringen opgedaan, dus hebben we een interview afgenomen. Altijd leuk om te horen hoe de frietcultuur er buiten Nederland uit ziet.

Je bent naar Engeland geweest hoor ik, waar precies?
Naar Cambridge, vlakbij London.

Aha, studentenstad dus. Zitten daar dan veel friettenten?
Dat viel eigenlijk best tegen: ik heb hard moeten zoeken er nog een
paar te vinden. blijkbaar is Fish 'n' chips daar toch niet zo populair
als je zou denken.

Je hebt toch wel friet gegeten neem ik aan (red.: ja zeg, een beetje frietist ;))?
Zeker wel! Ik zou niet durven om met hangende frietjes terug te keren.

Typisch Engelse 'chips'? Of het soort friet wat je in Nederland ook tegenkomt?
Was best Frans eigenlijk... en voor Engelsen is dat dan wel weer
typisch :) Ik had toch iets ambachtelijkere friet verwacht...
En ben natuurlijk maar bij twee tentjes geweest, maar heb ook even in
de supermarktschappen rondgeneusd, en daar werd McCain enzo verkocht,
dus dat is wel vrij standaard. Wel veel minder keus (en duurder) dan
hier.

Geef eens een korte recensie dan, is de friet in Engeland een aanrader volgens jou?
Nou mijn ervaringen waren erg wisselend, eigenlijk. De eerste tent die
ik vond, was een kraampje (die ook hotdogs verkocht, want dat is wel
enorm populair daar (die staan op elke straathoek)), en voor 1.30
pond, kreeg ik een slecht gevuld hamburgerbakje met friet - en dat is
echt extreem weinig, dat heb ik nog nooit meegemaakt! De friet smaakte
echt naar karton en de sauzen waren niet te eten, alleen de ketchup en
cocktailsaus waren wel normaal, maar de mayo en curry waren allebei
extreem zuur. Dat was dus echt een tegenvaller.

Maar ik gaf niet op en besloot een echte friettent te gaan zoeken. Na
veel rondwandelen kwam ik die op mijn laatste dag gelukkig tegen. Voor
2 pond kreeg ik een enorme bak vol friet - zie foto - die op zich wel prima was. Je moest zelf de zout erbij doen, maar dat is op zich niet erg, natuurlijk, en ik kreeg gewoon een hele fles ketchup erbij en moest ik maar kijken hoeveel ik wilde. Ze hadden wel erg weinig sausaanbod: alleen ketchup en curry - die ik na mijn eerste Britse curry-ervaring niet meer durfde te proberen. Maar die tent was wel echt OK dus. Het had zelfs een beetje de uitstraling van een friettent, ware het niet dat 'chips' als allerlaatste bijgerecht op de kaart stond en ik dus even vreesde dat ze het helemaal niet los verkochten. Maar ondanks dat waren er wel veel mensen die het bestelden, dus er is toch nog hoop voor een frietcultuur daar! Volgende keer als ik wat langer daar ben, ga ik zeker een meer uitgebreide friettocht proberen te houden!

Bedankt! Weten we dat ook weer ;)

Dichter Bart Chabot en kok Pierre Wind hebben een boek geschreven over de snackcultuur, het heet Patatje Oorlog, Het Grote Junkfoodboek en gaat over de wereld van de fastfood. In het boek staan onder andere unieke recepten en recensies van de vijftig opmerkelijkste snackbars van Nederland. Ook worden er blijkbaar snacksterren gegeven aan sommige cafetaria's.

Ze hadden ons natuurlijk best eregast (of attent) mogen maken op de boekpresentatie met snackmenu gisteren, want die hebben we nu gemist. Het boek wordt uitgegeven bij Kosmos Uitgevers en is binnenkort waarschijnlijk hier, hier, hier en hier online te bestellen voor €22,50.

Uiteraard ga ik dit boek zo snel mogelijk kopen en misschien verschijnt er tegen die tijd dan wel een boekrecensie op Frietopia. Vooral ben ik natuurlijk benieuwd naar die vijftig opmerkelijkste friettenten van Nederland en welke cafetaria's dan ook snacksterren verdienen. Die snackbars kunnen namelijk wel een keer een bezoekje van een frietist verwachten.

Toevoeging van het einde van de middag: vergeet "zo snel mogelijk". Zojuist snel naar de Selexyz Dekker van de Vegt gesprint en het boek gekocht. :-)

De FEBO staat hier op Frietopia over het algemeen niet zo hoog aangeschreven. Dat is eenvoudig te zien aan de scores van de FEBO-vestigingen in de database. Nu lijkt er echter een goede reden om de FEBO niet te langer te ontwijken. De FEBO heeft samen met vleesvervangerproducent Meatless een nieuwe snack ontwikkeld, namelijk het Vitaaltje. Het Vitaaltje bevat een stuk minder calorieën, cholesterol en verzadigde vetten dan reguliere kroketten en wordt daardoor als gezonde keuze op de markt gezet.

Bijkomend voordeel is dat deze snack behalve gezonder, ook nog eens vegetarisch is, als ik de uitspraken van filiaalhouder Cees Scherrenburg goed begrijp. Helaas staat het vitaaltje nog niet op de site van FEBO en wat de snack moet gaan kosten is nog niet bekend. Ook ben ik erg benieuwd naar de ingrediëntenlijst en de voedingswaardetabel om te kijken wat ze bij de FEBO nou als gezond beschouwen.

Natuurlijk heb ik het Vitaaltje nog niet geproefd en is er nog het één en ander onduidelijk, maar dit soort innovaties helpen wel het imago van de fastfoodsector op te schroeven. Waar ik eerder al kritiek uitte op de bemoeizucht van de overheid en het Voedingscentrum, denk ik dat dit uiteindelijk de juiste richting is waarin friettenten zich moeten begeven. Niet de ongezonde snacks verbieden, maar de gezonde aanmoedigen. Van mij mogen de traditionele, ongezonde, snacks voorlopig ook lekker blijven, maar een uitbreiding van het assortiment richting meer magere, gezonde en vegetarische producten moet natuurlijk altijd worden aangemoedigd.

Stel je bent frietist en je gaat op vakantie, wat doe je dan? Juist. Friet eten en er iets over schrijven op Frietopia.

Het concept friettent bestaat voor zover ik het kunnen vaststellen niet in de VS, het is alles fastfoodketens. Waarschijnlijk zou de gemiddelde frietbakker niet opkunnen tegen de concurrentie. Natuurlijk zijn er genoeg mogelijkheden om friet te eten, maar het is wel echt een bijgerecht. Met andere woorden, geen van deze eetgelegenheden zou ik als ze in Nederland waren geweest toegevoegd hebben aan de recensiedatabase. Maar bij gebrek aan beter...

Ik weet niet of het toeval was maar in New York ben ik alleen typische french fries tegengekomen. Van die hele dunne (vaak te vette) friet waar als je niet oppast weinig smaak meer aanzit. Tenzij je de smaak van frituurvet prefereert boven die van aardappel. Hoe dan ook, de friet die me vooral is bijgebleven van NY at ik op het vliegveld. Als vegetariër heb ik meestal niet veel te zoeken bij fastfoodketens, maar ja je hebt trek dus dan maar friet van de Burger King. Helaas, helaas is de friet van de BK in de VS net zo karton-achtig als in Nederland en een kingsize portie is daar net zo min een fatsoenlijke portie friet als hier (dat ligt er natuurlijk weer aan dat het een bijgerecht is, niemand eet friet als maaltijd).

Gelukkig ben ik zo onderweg langs de westkust nog wel een aantal keer betere friet tegengekomen. Lekker gebakken krokante goudgele aardappel, hmmm. Soms bij net-geen-fastfoodrestaurants of als bijgerecht in een echt restaurant. Dus er zijn wel goede frietbakkers in de VS.

Toch denk ik dat je heel goed moet gaan zoeken om iemand te vinden die lekkere zelfgemaakte verse friet bakt. Ik denk dat er daarvoor toch te weinig frietcultuur is, wat eigenlijk jammer is. Terwijl het waarschijnlijk zelfs gezonder is om af en toe friet te eten dan enorme hamburgers. Maar het onderwerp van gezond voedsel, overgewicht en Amerikanen moet nog maar even wachten tot een volgende post.

Zoals aangekondigd was er afgelopen week weer eens een friettocht. Van tevoren was er veel onduidelijkheid over wie er nou precies mee zouden gaan (veel mensen hadden interesse, maar konden uiteindelijk niet) en het deelnemersrecord is dus niet gebroken. Na enige moeite waren we uiteindelijk met z'n vieren (Vuurlente, Frankv, Tobias en ik). We zijn zoals gepland naar de Achterhoek geweest en hebben daar vier friettenten bezocht. Een langer verslag is vanaf later vandaag te vinden in de Cult-sectie maar een samenvatting vindt u alvast hier beneden.

Vuurlente en ik reisden met de trein naar Wehl, alwaar we Frankv tegenkwamen. In Wehl was er een hoop gedoe met telefoons, geld, pinpassen, auto's en fietsen, maar we hebben er friet gegeten, en hoe! Mini-Resto 't Spoantje in Wehl was een meer dan uitstekende friettent en is met stip op nummer één binnengekomen in de Hall of Fame. Echt een aanrader dus en dus ook absoluut een kandidaat voor de Frietopia Awards 2008.

Hierna reisden we verder naar Gaanderen, waar we De Driesprong wilden gaan bezoeken. Helaas was deze goede friettent inmiddels gesloten. Op diezelfde plek zat nu Cafetaria Wil-Friet. Originelere naam, maar minder indrukwekkend. We vervolgden onze reis naar Winterswijk waar we eerst Roy's Catering bezochten, wat een beetje tegenviel. Tot slot zijn we nog naar MerkSnack Plokker in het winkelhart van Winterswijk gegaan.

Hierna scheidden onze wegen zich en was het feest afgelopen. Op naar de volgende friettocht!