Op Dinsdag 22 en Woensdag 23 November 2005 vond een serie kleine friettochten plaats rond Soupytwist. Deze twee dagen zouden later bekend worden als Soupytwists Frietmidweek.
Verslag
Wat ik hier een frietmidweek noem komt eigenlijk neer op een dinsdag en woensdag die aan friettochten werden besteed. Ik was door een internet-kennis uitgenodigd om in Gouda een frietje te komen eten, en de dag erna zou ik met WTULTC een friettocht houden in Arnhem in het kader van mijn poging om Arnhem zo snel mogelijk compleet te krijgen. Verder moest ik een aantal Frietopia-t-shirts en flyers bezorgen.
Dinsdagmiddag – Utrecht en Nieuwegein
De flyers ging in dinsdagochtend ophalen bij Kafir thuis. Kafir was duidelijk onstemd door het feit dat ik twee friettochten ging hebben in een week en hij geen enkele, dus ik besloot hem spontaan uit te nodigen om zodra ik tijd had die dag mee te gaan op friettocht. Het plan was eerst om nog een paar extra friettenten te gaan zoeken in Arnhem, maar daarna besloten we een friettent in Utrecht te bezoeken waarvan ik me nog wel de locatie, maar niet meer het adres of de naam kon herinneren en die hoge cultwaarde heeft voor me omdat ik er altijd een plakje augurk kreeg bovenop de sauzen in het sauscompartiment van mijn kleine frietje speciaal.
We liepen eerst door Catharijne naar het Vredenburgplein en aten daar een frietje Joppiesaus (volgens de prijslijst joppysaus) bij een kleine keet die schijnbaar “vers AUTHENTIEK broodje” heette, allemaal vrij onduidelijk aangegeven dus, maar wel lekkere friet. Jammer dat Manneken Pis aan hetzelfde plein ligt en in een andere situatie het wel duidelijk zou zijn waar je het beste friet kunt halen.
Na dit frietje liepen we terug naar het station en stapten we op de sneltram. Eerst besloten we uit te stappen bij halte Ziekenhuis Oudenrijn. Omdat ik wel in Utrecht heb gewoond maar deze buurt niet zo goed kende stonden we even te twijfelen welke kant we op moesten gaan. Aan de grote weg waarlangs de sneltram rijdt lagen geen café’s of winkels, dus we konden links of rechts de wijk in. We waren al bijna linksaf geslagen toen ik een bord opmerkte waarop een frietje stond afgebeeld en de naam Cafetaria de Molen. Omdat dit wel een heel duidelijk teken was volgden we de borden naar een cafetaria dat ik met zekerheid een ervaring kan noemen.
Aan de buitenkant waren bijbelspreuken en Oosterse wijsheden aangeplakt, iets wat me in eerste instantie nogal afschrok. Toch besloten Kafir en ik om er maar naar binnen te gaan. Binnen was het een kleine zaak volgepropt met allerlei prullaria zoals een opblaasbaar zakmes aan het plafond. De eigenaar was een Aziatische man die hoogstwaarschijnlijk van Taiwanese afkomst was omdat de tv ingesteld was op een Taiwanese zender.
We bestelden een frietje pindasaus. De man achter de kassa gaf Kafir te veel geld terug, en zodra Kafir dat eerlijk aan hem meldde bedankte hij ons verbaasd en gaf ons een lollie omdat we zo eerlijk waren. Tijdens het eten van het (overigens prima klaargemaakte) frietje voelden we ons wel een beetje bekeken, maar het was niet eens onprettig. De man begon ook nog een gesprek met ons over de spreuken die overal aan de muren hingen en het feit dat we niet uit de buurt kwamen(we waren hier toevallig...). Toen het frietje op was liepen we terug naar de tram, stapten uit bij Winkelcentrum Kanaleneiland en gingen op zoek naar een friettent. De eerste die we zagen was een Bram Ladage aan de buitenkant, maar die besloten we over te slaan omdat die onderdeel is van een keten. De volgende bevond zich aan de achterkant van het winkelcentrum, maar zag er niet uit alsof er erg lekkere friet geserveerd zou gaan worden, dus ook deze besloten we over te slaan. We liepen richting de locatie van de friettent waarvoor we in de eerste plaats naar Utrecht waren gegaan en bezochten onderweg nog een extra friettent in de wijk.
Eenmaal aangekomen bij Stuif Es In, zoals het cafetaria bleek te heten, was de friet zelf een beetje een teleurstelling maar het plakje augurk was er wel nog steeds, waarvoor ik dan ook sfeerpunten gaf. Hierna gingen we naar Nieuwegein om een fatsoenlijke friettent te vinden, in elk geval een friettent die fatsoenlijker was dan MacRoy’s. Dat lukte wonderwel in een friettent aan het water(De Vecht? Een kanaal? Mijn topografie schiet helaas te kort) genaamd Het Anker.
Hierna moest ik alweer richting Gouda omdat ik om 19.00 had afgespreken. Kafir besloot mee te reizen en in Woerden nog een of twee frietjes te gaan eten.
Dinsdagavond - Gouda
Dinsdagavond had ik afgesproken met iemand op het station van Gouda. Ik was nogal nerveus omdat ik de man alleen kende via internet en nog nooit eerder had ontmoet, maar gelukkig klikte het meteen. Geen wonder als je uitgenodigd wordt om een frietje te komen eten. We hebben een cafetaria opgezocht aan de Hoofdstraat genaamd Bestburger en zijn daar gezellig gaan praten over films en boeken. De friet die ik bestelde was met smikkelsaus, een iets zurige maar wel lekkere mayonaise met kruiden. Omdat ik nu al aan mijn vijfde portie friet zat besloot ik het die avond maar bij één frietje te houden. Hierna zijn we nog even in een café gaan zitten maar ik wilde het niet te laat maken omdat ik de volgende dag colleges had en bovendien ook nóg een friettocht, namelijk met WTULTC in Arnhem.
Woensdagmiddag – Arnhem
WTULTC ontmoette ik in de stationshal van Arnhem. We hadden afgesproken bij de Smullers om daar symbolisch geen friet te gaan eten. Vanaf het station gingen we eerst langs Marmara om t-shirts af te geven, daarna maakten we een plan de campagne. Ik had een lijstje met elf friettentlocaties die nog bezocht moesten worden.
We besloten te beginnen in Presikhaaf bij een friettent met de naam Joker 3. Eerst konden we de straat niet vinden, maar gelukkig was er een vriendelijke wijkagent met stratenboek om ons de straat te wijzen. Toen bleek dat op het adres van de Joker 3 een friettent zat met de naam Goldstar. Na een telefoontje met outis bleek dat deze friettent al in de database stond, maar omdat we intussen al een uur aan het zoeken waren zonder iets te hebben gegeten besloten we hier een second opinion te geven. Vervolgens leidde de lijst ons naar Winkelcentrum Kronenburg, waar een Cafetaria Pascal zou moeten zitten. Dit bleek een eetcafé en geen cafetaria te zijn. Het zat ons dus niet echt mee.
Op naar Rijkerswoerd, cafetaria de Brasserie. Dit keer troffen we een cafetaria wat vast zat aan een eetcafé, maar voor de verandering echt bestond. De eerste nieuwe friettent voor in de database. Vanaf Rijkerswoerd werd het lastig om de dichtstbijzijnde friettent te vinden, want we zaten helemaal in Arnhem-Zuid en de meeste bussen gingen alleen terug naar het station. We besloten naar de nieuwbouwwijk Malburgen te gaan, waar we het grote, ruime cafetaria West vonden. Alles leek hier tiptop in orde, maar tijdens het frietbakken zagen we hoogstwaarschijnlijk de man achter de toonbank friet uit de schudbak weer terug in de frituur gooien vlak voordat de friet klaar was. Dubbelgebakken friet dus.
De volgende friettent werd er eentje in Elden, de Friet Express. Dit adres bleek het huisadres van de eigenaar van een frietkar te zijn, geheel in het thema van onze friettocht. Gelukkig was er nog een friettent in Elden die al wel in de database stond: Fifty’s One. Hier hebben we onze friettocht afgesloten alvorens gezamelijk met de bus terug te gaan naar Nijmegen.
Zie ook: meer friettochten.