Een aantal dagen geleden dook een interessant artikel op in de Vlaamse media: een friettent in Lanaken verkoopt de opmerkelijke combinatie friet en Nutella.

Natuurlijk vermeldde het artikel onmiddelijk een afkeurende reactie van het Frietmuseum in Brugge: “Wat gaan we nog meemaken? We moeten het unieke recept van onze Belgische friet bewaken. Nu ja, één ding is zeker: friet met Nutella komt hier nooit binnen!” (Bron: hln.be)

Wij oplettende frietisten weten dat dit niet de eerste keer is dat een frietje Nutella is uitgevonden. In 2016 meldde RTLnieuws dat een friettent in Roermond (vermoedelijk Piet Friet) deze combinatie al eerder aan gasten voorschotelde. Natuurlijk kon ook hier een afkeurende quote niet ontbreken van de Frietwinkel in Utrecht; “Ik heb het natuurlijk nog nooit geprobeerd, maar het zou ook zeker niet bij ons passen. Wij kiezen voor het echte ambacht. Eerlijk gezegd lijkt het mij echt smerig.” (Bron: RTLnieuws)

Ik heb geen idee of het frietje Nutella nog in Roermond te verkrijgen is ~ iemand die het weet? Maar ik vermoed van niet. Ook denk ik niet dat de Friet Nutella in Lanaken een lange adem zal hebben, net als variaties op het thema zoals het Frietje met knetterchocolade of de Nutella burger. En dat is ook helemaal niet erg, om iets briljants te vinden moet je gewoon veel gekke dingen proberen.

Is er sinds de uitvinding van de Kapsalon in 2003 (en de komst van vegatarische varianten van bestaande snacks) een echte innovatie geweest op frietgebied? Ik denk het niet (of heb ik iets gemist?) Daarom daag ik alle frietliefhebbens in 2020 uit: wie heeft er een goed idee voor een echt nieuw frietgerecht?

Opvallend nieuws uit de Wellness-wereld. Friet wordt vaak neergezet als het voorbeeld van ongezond eten. Kijk een willekeurige reportage over fast-food of onze ongezonde moderne levensstijl en de kans is groot dat je beelden van friet ziet. Tegelijk met de groeiende negatieve aandacht voor friet is er een gezondheidsindustrie opgekomen die ervan profiteert.

Een belangrijk onderdeel van de gezondheidstrend is de wellness; spa's, thermen, massage's, sauna's. De laatste paar jaar zijn deze behoorlijk populair geworden. En dat is wel een van de laatste plekken waar je friet op het menu zou verwachten. Maar wat blijkt? Ook bij sauna's en wellnesscentra is friet niet weg te krijgen

Een recent artikel van de NRC laat ziet dat de werkelijkheid heel anders is. "Zonder saté en friet gaat elke sauna failliet" vat de directeur van een wellnesscentrum het samen. Zo zie je maar weer dat zelfs in bolwerken van gezondheid friet niet weg te denken is. In plaats van naar de sauna kan je als friettist misschien beter iedere keer dat je een frietje eet weer een stukje gaan fietsen om een nieuwe friettent te recenseren.

De Twitterwereld stond de afgelopen dagen weer even op z'n kop. De discussie was niet bepaald de nieuwste, maar wel relevant voor de snackliefhebber. Zeg je nou friet of patat? Het Meertens Instituut kwam met het kaartje van Jan Stroop uit 1972 (dat we al eens eerder besproken hebben) en op Twitter barstte het los. Het Algemeen Dagblad maakte een selectie van de leukste tweets en wie geen genoeg kan krijgen kan natuurlijk gewoon Twitter afzoeken via #teamfriet (dat uiteraard de leukste grappen en beste argumenten heeft) en #teampatat (dat bestaat uit een stel Noordelingen en Randstadbewoners met een spraakgebrek).

In de regionale nieuwsbladen van afgelopen donderdag stond er ook een stukje (het is nog komkommertijd mensen) waarin ze "ontdekken" dat men in Zwolle patat zegt en in Heerlen friet; een prachtig staaltje onderzoeksjournalistiek! Leuker vind ik zelf drie andere regionale verschillen die nog niet zo uitgemolken zijn, maar helaas niet zo uitgebreid besproken worden.

1) Waar in West- en Oost-Vlaanderen, Antwerpen, Vlaams-Brabant en Zeeland het woord patat echt het meest gangbare woord voor aardappel is, zegt men in Noord-Brabant en de beide Limburgs wel aardappel tegen een aardappel, maar friet tegen de lekkerste bereidingswijze. Het woord patat kan daar dus zowel aardappel als friet betekenen.
2) Waar een berenhap beneden de rivieren een krokante snack is, is dat boven de rivieren gehakt met ui (die in Heerlen onder de merknaam "spoetnik" verkocht wordt).
3) Een friet oorlog in Brabant en Limburg is meestal met curry (en frietsaus, pindasaus en uitjes), waar dat boven de rivieren zonder curry is. Opvallend is dat Nijmegen (dat in de friet/patat-discussie stevig bij Zuid-Nederland hoort) hier de kant kiest van Midden- en Noord-Nederland want een frietje oorlog is in Nijmegen zonder curry, wil je namelijk witte, rode en bruine saus over je friet kan je het beste een friet rotzooi bestellen.

Wat zeg jij, friet of patat? Berehap of spoetnik? Friet oorlog of friet rotzooi? Welke regionale snackverschillen en specialiteiten bestaan er nog meer? Frietopia hoort er graag van.

Ik had natuurlijk even een foto moeten maken. Maar, stel je even voor je bent in Bomal (waar? een klein dorpje aan de Ourthe in de Ardennen), een wandeling van een uur voor de boeg, rond lunchtijd. Kortom, een lekker Waals frietje wegwerken was belangrijker dan een foto maken. Wallonië staat misschien niet zo bekend om hun friet, maar deze frietbakker kon een aardig goed frietje bakken. Als ik kritisch wil zijn zou ik kunnen zeggen dat het een klein beetje vet was, maar het was zeker lekkere friet (het vermoedelijk niet zo vegetarische frituurvet zal ik maar even daar laten).

Als we het dan toch over België hebben, wist u dat ze daar een mayonaisewet hebben? Belgse mayonaise moet minstens 80% vet bevatten om zo te mogen heten en dat vinden de sauzenmakers oneerlijk. Buitenlandse mayonaise hoeft namelijk niet aan die eis te voldoen. Dus moet er een wetswijziging komen. Nu vraag ik me af of je dit soort dingen bij wet moet willen regelen, maar als je dan toch al een mayonaisewet hebt, moet je dan een authentiek product willen verwateren (letterlijk waarschijnlijk)?

Morgen begint de meteorologische zomer alweer en dat betekent dat ook het festival-seizoen intussen reeds een tijdje aan de gang is. In en rond Nijmegen lusten ze er festivalsgewijs wel pap van. In de loop van het voorjaar en de zomer kan (of kon) je hier kiezen uit onder meer (including but not limited to) Down The Rabbit Hole, Drift Festival, Food Truck Festival, FortaRock Festival, Gebroeders van Limburgfestival, Holi Fusion Festival, De Kaaij, Kids 'n' Billies, Kings of Hardstyle, Music Meeting, Nijmegen Klinkt, Rrrollend Nijmegen, de Smaakmarkt, de Vierdaagsefeesten en We Love the 90's.

Afgelopen weekend was in het terrein naast de Vasim de Smaakmarkt, een compact festival met een muziekpodium (met helaas een minder sterke line-up dan vorig jaar), een markt (met o.a. (h)eerlijke chocolade) en diverse foodtrucks. Wie festival zegt, zegt hipster en wie hipster zegt, zegt foodtrucks. Een foodtruck is eigenlijk niets meer dan een mobiele kraam waar eten bereid wordt. In Nederland kennen we natuurlijk wel allang de frietkar, de loempiatent en de oliebollenkraam, maar sinds de hipsters de foodtrucks ontdekt hebben zijn er meer en meer ingewikkelde, exotische en hippe kraampjes bijgekomen waar o.a. hamburgers, pannenkoeken, tosti's, patatas bravas en yoghurtijs te koop zijn. Dat was althans een deel van het assortiment op de Smaakmarkt.

Toen ik afgelopen maandag na mijn werk (ja, sommige mensen moeten ook werken op Tweede Pinksterdag) naar de Smaakmarkt ging was het niet heel erg druk. Behalve dan op één plek, en dat was toch de rij voor de frietkraam. Want hipster of niet, exotisch aanbod of niet, de combinatie van een dagje uit met een patatje met of speciaal is het Nederlandse publiek niet af te leren. Omdat ik ook wel eens iets anders dan friet wilde eten (en te hongerig was om lang in de rij te staan) besloot ik eerst naar de kraam van strEATfood te gaan om een aardappelpannenkoek met guacamole te eten; niet slecht, maar ook niet echt veel. Na een lekker biertje vervolgde ik mijn weg naar de wok-noodles-kraam om een roerbakschotel met seitan te eten, hoewel de seitan lekker was, viel de hoeveelheid en de keuze van de groenten wat tegen en noodles eet je ook niet echt voor de smaak...

Ergens bleef het mij knagen, zowel in mijn maag als in mijn geweten. Kon ik als topfrietist het eigenlijk wel maken om iets anders dan friet te eten? Was een aardappelpannenkoekje en een bordje noodles wel genoeg eten in combinatie met de biertjes op het festival? Toen we zagen dat de rij bij de frietkraam geslonken was kozen we er toch voor om in de rij te gaan staan. De naam van deze friet-foodtruck, "Party Pieper", was in ieder geval vrolijkmakend en de prijs voor een portie was met anderhalve munt (lees: 3,75 Euro) voor hedendaagse festivalbegrippen goed betaalbaar.

Echter, helaas, helaas, helaas, waar de Party Pieper eerder op de dag hun zelfgemaakte verse friet verkocht, zijn ze aan hun eigen populariteit ten onder gegaan. De onverwacht grote belangstelling had ertoe geleid dat ze door hun verse friet heen waren en gewoon voorgebakken frietjes van de Aviko gingen verkopen. Een anticlimactische ervaring aan het einde van een leuke festivalavond en dit mogelijk ietwat verwarrende blogje. Fabrieksfriet die bovendien erg zout was, waardoor je weer genoodzaakt was om meer bier te gaan drinken. Maar dat is natuurlijk sowieso de bedoeling als je op een festival bent...