Afgelopen maand zijn enkele van onze leden op friettocht geweest in zowel Engeland, Duitsland én België. Hierbij hun bevindingen:

1. Engeland
Van Brighton (zuidkust) tot Cambridge (boven Londen).

Diehard frieteters kunnen hun hart ophalen aan de zuidkust: daar is het normaal om met friet te ontbijten (bij je pastei of met bacon en worst etc.), wat in Nederland alleen kan als je lang uitslaapt. Minpuntje is dat je beter dronken kan zijn als je dit doet, want de kwaliteit van de friet is erg matig. In één snackbar was de friet "wel ok", en dat was absoluut een kwalitatief hoogtepunt.
Qua snackcultuur kunnen vegetariërs, veganisten en mensen met koemelkallergie in Engeland (zeker in Brighton) alle kanten op: er is zeer veel vegan-friendly fastfood, en overal - inclusief alle starbucksen - zijn sojavarianten van melkproducten (chocomel, roomsaus, kaas, etc.) verkrijgbaar.
Over het algemeen is Engelse friet ironisch genoeg, behoorlijk Frans - ze serveren graag dunne frietjes dus. Maar soms zijn ook meer Vlaamse frieten te vinden. In tegenstelling tot in Nederland lijken zelfgemaakte frieten van lagere kwaliteit dan de gemiddelde friet die we tegenkwamen. Ze zijn slecht (te koud en of te kort?) gebakken, waardoor de friet wat vettig en slap is en ze hebben ook veel velletjes.
Zie ook een oudere blog over Cambridge-friet.

2. Duitsland
Göttingen ligt in het zwaartepunt van Leipzig, Dortmund en Hannover, en is evenals Brighton en Cambridge een klein studentenstadje. Friettenten waren er niet zo veel, broodjes- en pizzazaken waren wat meer aanwezig. Uiteindelijk wist onze friettist een Pizza - Donerzaak te herkennen als ook-friettent. Satésaus kenden ze helaas niet, dus de friet vrede zat er niet in, ze hadden gelukkig wel mayo, ketchup, etc. Ook typerend voor friet eten in onze buurlanden, was dat de friet ongeveer helemaal achteraan op de kaart stond.
Wat charmant is aan friet uit Duitsland is de typerende paprika-zoutmix die over de friet wordt gedaan. Erg lekker, als je het mij vraagt.

3. België
Eerste paasdag bezochten onze frietisten weer een buurland, België deze keer. Gent om precies te zijn. België en Nederland verschillen eigenlijk maar weinig in frietcultuur: de friettent-dichtheid is in Nederland misschien iets hoger, en in België zijn er relatief meer frietkotten (karren) en iets meer puntzakken, maar de friet en snacks zijn erg vergelijkbaar. Frieten zijn daar over het algemeen ook niet echt dikker dan hier. Enige opvallende verschil was dat het in België blijkbaar niet gebruikelijk is snacks op een broodje te serveren, dat koste even wat moeite. Ook in het sausaanbod merk je verschil: pindasaus hoef je niet op te tellen, en veel tenten hebben alleen mayo en geen (magerdere) frietsaus op de kaart staan. Ook heb ik geen Verantwoord Frituren-kaartjes gezien, wat zou kunnen betekenen dat Belgen nog steeds ouderwets in ossewit frituren.
De friet smaakte mij in elk geval hetzelfde, waarmee België bij deze mijn favoriete friet-buurland is.

Ben je als beheerder van deze site zo eens aan het rondklikken in sites die hiernaartoe refereren, vind je opeens een tot nu toe onontdekt gebleven juweeltje! Op PommesWelt snappen ze hoe wij over friet denken. De site is moeilijk door te komen door de wat al te 'alternatieve' layout, maar wie volhardt vindt informatie, anekdotes en zelfs liedjes over friet. Nouja. Over pommes dus.

Het FrittenBlog is misschien wel het interessantste op de site. Er is een bonte verzameling eigenaardigheden te vinden zoals bijvoorbeeld deze reclame.

Ik hoop dat onze oosterburen de site ooit nog eens uitbreiden met een friettentendatabase. Dat zou nog eens wat zijn...