Kort geleden vierde FEBO dat ze in 70 jaar gegroeid zijn van een banketbakker met beroemde kroketten tot een landelijk keten friettenten met automatiek. Inmiddels verschijnt er ook een boek:

"Het boek Febo. Een fenomeen is geschreven door snack- en fastfooddeskundige Ubel Zuiderveld. Johan Cruijff, een fervente supporter van Febo, schreef het voorwoord."

Het boek past natuurlijk prima in de reklamecampagne die FEBO heeft ingezet ter ere van haar verjaardag. Maar voor iedereen die geinteresseerd is in de geschiedenis van FEBO en de rol die de keten speelt in de Nederlandse frietcultuur kan het een aanrader zijn. Waar het boek verkrijgbaar zal zijn is nog onbekend. Als iemand het boek tegenkomt: laat het ons weten.

Op zondag 2 oktober organiseert de lokale afdeling Slowfood Rijnzoet voor de vierde maal het Smaakfestijn op het park Arnhems Buiten (voormalige Kema-Terrein) in Arnhem. En bij een Week van de Smaak zijn ze gelukkig de frietjes niet vergeten!

Paul Ilegems, de schrijver van het Frietkottenboek zal een lezing geven genaamd 'Frieten zijn ook slow'. In dit boek maakte een indeling van het steeds meer uit het straatbeeld verdwijnende frietkot zoals daar is de busfrituur, caravantype of de huisfrituur. De lezing bevat onder andere een diapresentatie met ongetwijfeld vele voorbeelden van de verdwijnende frietkot. Waarschijnlijk is er ook gelegenheid deze grootheid te ontmoeten.

Dus 2 oktober in de buurt van Arnhem en zin in een interessante lezing van een de grootste frietkenners van het moment? Kijk hier voor meer informatie.

Wij wisten dat natuurlijk al lang, maar in de Metro vandaag, tussen de terroristische aanslagen en dode popsterren, vinden we een volledige pagina gewijd aan "frietprofessor" Paul Ilegems.

Paul Ilegems, waar kenden we die ook alweer van? Ah ja, De Frietkot Cultuur, Het Belgisch Frietenboek, Het Volkomen Frietboek en Frietgeheimen. En het Frietkotmuseum natuurlijk, dat merkwaardig genoeg het licht zag in Amsterdam, maar daarna naar Antwerpen verhuisde. En voor hen die eens lekker op de bank willen genieten van friet zonder daar een enorme pens aan over te houden is er de dichtbundel Frieten bakken uit 1981.

Op de website van Metro ook de geschiedenis van de friet, maar dan volgens Ilegems. Ongehinderd door enige verplichting tot bewijsvoering schrijft hij het gefrituurde goud toe aan Teresa van Avila, om haar vervolgens onmiddellijk ook maar tot patroonheilige van de frietenbakker te bombarderen. Weten we eindelijk wat het geheim van die extase is.

Vooruit dan maar. Eet ik er nog eentje op Teresa.

Een maandje of vier terug berichtten wij over een nieuwe rubriek in de Volkskrant: V.E.T. Aangezien het ging om het recenseren van snackbars vonden wij dit wel interessant en sindsdien archiveren wij elke week die column.

Nou is het natuurlijk de vraag hoe intensief die zogenaamde frietrecensies gelezen worden, zelf moet ik toegeven dat ik wel eens een weekje oversla (*kuch*) en die paar die ik gelezen heb ik niet intensief bestudeerd. Gelukkig zijn er nog mensen die de kunst van het behoedzaam en zorgvuldig lezen onder de knie hebben, zo maakte een zeer gewaardeerd lid van Frietopia ons attent op de volgende idiosyncrasie.

De editie van 14 maart was erg positief over de New Kids-referenties en gaf als eindcijfer een acht. De editie van 21 maart ontdekte een nieuwe snack en eindigde met een acht. Op 28 maart werd een koninklijke misstand aan de kaak gesteld en kreeg de zaak als troost een acht. 4 April een hoogst dubieuze zaak, maar wel een acht. 11 April, een logo van de Radboud Universiteit in Scheveningen en een acht. 18 April, een megafrikandel en een acht als score. 2 Mei, iets in het noorden krijgt een acht. 9 Mei, frikandel niet kunnen spellen en als rapportcijfer toch nog een acht. 16 Mei, Duitsland, een acht. 24 Mei, een acht. 30 Mei, wieder ein acht. 6 Juni, Utrecht, een acht. En de laatste twee Volkskrant-frietrecensies krijgen ter beoordeling respectievelijk een acht en nog een acht.

Toeval? Reclame? Gebrek aan kritsch vermogen? Humor belangrijker dan kritisch vermogen? Voorliefde voor getransponeerde oneindigheden? Volkskrant-medewerkers die op kosten van de baas een vette bek halen? Volkskrant-medewerkers die betaald krijgen voor een column die ze uit hun duim zuigen? Zeg het maar, ik weet het niet...

Iemand op Wikipedia heeft dit kaartje gemaakt. Waar in Nederland zegt men "friet" en waar zegt men "patat"? En waar in België zegt men "friet" en waar noemt men ons eetbaar goud "frieten"?

Het kaartje is gebaseerd op een kaart met de gegevens van een onderzoek van Jan Stroop uit 1972, dit origineel is hier te vinden. De media van Wikipedia en Wikimedia Commons zijn wel gewoon vrij over te nemen en daar zijn wij uiteraard heel erg blij mee nu.

Volgens het kaartje ligt Nijmegen anno 1972 in een grensgebied, maar de patat-zeggers zijn al zeker tien jaar in de minderheid, Frietopia stamt uit Nijmegen en Patatopia is hier nou nooit een optie geweest. Zou het kaartje voor de rest nog kloppen? Zijn er grote veranderingen geweest of noemt men zijn favoriete voedsel nog bij dezelfde naam als veertig jaar geleden? Laat het weten.